با ارتقاي سطح بهداشت عمومی و کنترل بیماری هاي عفونی، تغییر روند اپیدمیولوژیک بیماري ها به سمت بیماري هاي مزمن غیرواگیر همراه با افزایش امید به زندگی و سالمند شدن جمعیت، مسئولیت مدیران در نظام سلامت نیز به منظور حفظ و ارتقاي کیفیت زندگی بیماران مبتلا به بیماري هاي مزمن در حال افزایش است، از بین بیماري هاي غیرواگیر ، بیماري دیابت هم به دلیل ماهیت بیماري و هم به علت شیوع فعلی و روزافزون آن از اهمیت خاصی برخوردار است. برنامه ریزي براي انجام اقدامات پیشگیري و کنترلی در این راستا باعث افزایش کارایی و هزینه منفعت در نظام سلامت شده و به دنبال آن هزینه هاي جبران ناپذیر احتمالی و بعدي ( زخم پاي دیابتی ، عوارض کلیوي بیماران ، قطع عضو و.. ) را کاهش می دهند.

دیابت یکی از شایع ترین و پرهزینه ترین بیماري هاي غدد در جهان است. سن ابتلا به آن در ایران 10 تا 15 سال از میانگین سن شایع ابتلا در کشورهاي توسعه یافته پایین تر است. تخمین زده می شود که حدود 10 درصد مردم کشور ما (بیش از 7 میلیون نفر) به نوعی درگیر دیابت هستند. تاریخ  ۲۳ آبان روز جهانی دیابت است. این روز توسط انجمن بین المللی دیابت و سازمان بهداشت جهانی به دلیل افزایش روز افزون مبتلایان به این بیماری نام گذاری شده است. در سال های اخیر  میزان بروز و شیوع جهانی دیابت به ترتیب 9/22 میلیون و 476 میلیون نفر بوده است و پیش­ بینی می­ شود که تا سال 2025 این میزان­ ها به ترتیب به 6/26 میلیون و 9/570 میلیون نفر برسد.

عواملی نظیر افزایش سن، چاقی، کم تحرکی، استرس، شهرنشینی، هیپرلیپیدمی، افزایش فشارخون شریانی کاهش فعالیت بدنی ، مصرف غذاهاي آماده که سرشار از چربی هاي اشباع شده، تعدد حاملگی، مصرف دخانیات و .... از عوامل مهمی هستند که چه در ایجاد بیماري دیابت و چه در افزایش موارد ابتلا و مرگ و میر آن پیوسته مورد بحث واقع می شوند. یکی از مشکلات مبتلایان به دیابت ، سطح پایین  آگاهی بیماران و خانواده ­های آنها در ارتباط با بیماری دیابت می­ باشد. خودکارآمدی در مدیریت دیابت می­ تواند موجب توانمندی بیماران و افزایش مشارکت فعال آنها در روند درمان شود. به ­علاوه، رفتار بیمار تحت تأثیر دانش و نگرش وی نسبت به بیماری است.