دفاع پاياننامه کارشناسی ارشد اپیدمیولوژی سرکار خانم فرشته بهشتی
فرشته بهشتی چهارشنبه 23 بهمن 1402 از پایان نامه خود با عنوان" ارزیابی تاثیر مراقبت در منزل در مقایسه با درمان براساس پروتکل کشوری مراقبت از قلب در پیشگیری از مرگ و میر در بیماران نجات یافته از سکته قلبی: یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده" به راهنمایی دکتر قاسم یادگارفر و مشاوره دکتر معصومه صادقی در دفتر گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی دفاع نمودند.
چکیده
مقدمه
انفارکتوس میوکارد (MI) یکی از اختلالات قلبی عروقی است که در سال های اخیر در سراسر جهان رو به افزایش است. بر اساس گزارش قبلی، بروز انفارکتوس میوکارد 3.8%- 9.5% و 5٪ تا 30٪ میزان مرگ و میر است. نظارت و مراقبت، یکی از فاکتورهای موثر بر میزان میرایی بیماران است. مطالعات قبلی میانگین طول مدت بستری پس از MI را کمتر از 10 روز گزارش کردند و در بسیاری از موارد، مراقبت در بیماران پس از ترخیص قطع شد. مراقبت در منزل یکی از روش های نوین بهبود و نظارت بر بیماران است. بیماران می توانند به طور منظم خدمات پزشکی را در منزل با هزینه کمتر دریافت کنند. با شخصی سازی روش مراقبت در محیط آشنا، ممکن است نتایج بهتری در رضایت و کیفیت کلی زندگی، کاهش استرس و اضطراب داشته باشد که به بهبود وضعیت سلامت بیماران کمک می کند (9). علاوه بر این، مراقبت در منزل ممکن است شامل برنامه های آموزشی، تشخیص زودهنگام عود، تشخیص زودهنگام عوارض جانبی و توانبخشی مازاد بر مراقبت باشد. مطالعات قبلی نشان داد که عوامل مختلفی مانند فرهنگ، نوع بیماری و کیفیت اجرای مراقبت در منزل می تواند بر اثربخشی روش در بیماران تأثیر بگذارد. از این رو، این مطالعه با هدف بررسی تأثیر مراقبت در منزل در مقایسه با مراقبت های معمول بیمارستانی در پیشگیری از مرگ بیماران نجات یافته از MI انجام شد.
مواد و روش ها
کد اخلاق (IR.MUI.RESEARCH.REC.1401.065) از کمیته اخلاق دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی اصفهان اخذ شد. این مطالعه به صورت یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده و همگروهی آینده نگر مشاهدهای روی 259 بیمار نجات یافته از سکته قلبی انجام شد. دو گروه مورد بررسی عبارت بودند از بیمارانی که تحت مراقبت در منزل بودند (گروه مواجهه) و بیمارانی که تحت درمان روتین کشوری قرار گرفته بودند (گروه عدم مواجهه). هدف اصلی مطالعه، مقایسه نرخ مرگ و میر بین این دو گروه بعد از پنج سال بود. شرکتکنندگان شامل افراد بالای 18 سال با سابقه بستری شدن به دلیل انفارکتوس میوکارد (MI) بودند، در حالی که بیماران مبتلا به زوال عقل، آنژین قلبی ناپایدار، آریتمی یا ناتوانی جسمی از مطالعه حذف شدند.
نتایج:
در مجموع 259 نفر در این مطالعه شرکت کردند. هر دو گروه از نظر ویژگی های پایه شباهت داشتند، اما وضعیت درآمد (007 /0=P) در گروه مداخله به طور معنی داری بالاتر بود و سابقه کلسترول بالا در گروه کنترل به طور معنی داری بیشتر بود (015 /0=P). نتایج نشان داد که میزان مرگ و میر 5 ساله در شرکت کنندگان 8.30% بود (95% فاصله اطمینان= 12.80%، 5.33، 19=n). همچنین، میزان مرگ و میر همه شرکتکنندگان در 6-0 ماه 2.61% (95% فاصله اطمینان= 5.71%، 1.17%، 6=n)، در فاصله 6-12 ماه 0.5% (95% فاصله اطمینان= 3.21%، 0.06، 1=n)، و در دوره یک ساله تا 5 ساله 5.41٪ بود (95٪ CI: 3.08٪ - 9.31٪، 12=n).
همچنین میانگین درصد بستری مجدد در دوره اول در همه شرکتکنندگان 11/11 درصد (22=n، در گروه مداخله 71 /11 درصد در مقابل گروه کنترل=53 /10 درصد، 778 /0=P) بود. در اندازه گیری یک ساله، درصد بستری مجدد در همه شرکت کنندگان 8.29% بود (در گروه مداخله = 5.13% در مقابل گروه کنترل = 12.0%، 0.067=P). همچنین میانگین درصد بازگشت به کار در دوره اول در تمامی شرکت کنندگان 95.58% (گروه مداخله = 99.08% در مقابل گروه کنترل = 92.31% 0.032 = P) و تفاوت بین دو گروه از نظر آماری معنی دار بود. همچنین، در ارزیابی یک ساله، درصد بازگشت به کار در همه شرکتکنندگان 96.74 درصد بود (189=n گروه مداخله=96.58 درصد در مقابل گروه کنترل=96.94 درصد 0.883=P).
نتیجه گیری:
نتایج نشان داد تفاوت معنی داری در پیامد های اصلی مثل مرگ بین دو روش دمانی وجود ندارد پیشنهاد می شود که انتخاب بین مراقبت در منزل و مراقبت مبتنی بر بیمارستان برای بیماران نجات یافته از سکته قلبی با تصمیم گیری مشترک انجام شود که شامل بیمار، متخصصان، و مراقبان می شود.
کلید واژه ها: مراقبت در منزل، انفارکتوس میوکارد، بیماری های قلبی عروقی، میزان مرگ و میر، کارآزمایی بالینی.