رفتن به محتوای اصلی
x

دفاع پایان نامه جهت اخذ درجه دکتری رشته مهندسی بهداشت محیط

 

دکتر هاجر عقیلی دانشجوی دکتر ی رشته مهندسی بهداشت محیط روز دوشنبه 15 اسفند 1401 از پایان نامه خود تحت عنوان "بررسی تأثیر بازدارندگی آنتی بیوتیک اریترومایسین بر فرآیند راکتور بیولوژیکی غشایی (MBR) و حذف آن توسط اکسیداسیون پیشرفته با استفاده از نانوفتوکاتالیست های دی اکسید تیتانیوم از پساب سنتتیک"به راهنمایی دکتر بیژن بینا و مشاوره اساتید دکترمحمد مهدی امین، دکتر کریم ابراهیم پور،دکتر علی فاتحی زاده ودکتر موحدیان عطار دفاع نمودند.

چكيده فارسي

بررسی تأثیر بازدارندگی آنتی بیوتیک اریترومایسین بر فرآیند راکتور بیولوژیکی غشایی و حذف آن توسط اکسیداسیون پیشرفته با استفاده از نانوفتوکاتالیست های دی اکسید تیتانیوم از پساب سنتتیک.

زمینه و اهداف

            مطالعه­ی حاضر با هدف بررسی تأثیر آنتی بیوتیک اریترومایسین(ERY) به عنوان یک مهارکننده بر عملکرد سیستم راکتور بیولوژیکی غشایی (MBR) و سپس حذف بقایای آن در پساب خروجی آن توسط روش اکسیداسیون پیشرفته (AOPs) با استفاده از نانوفتوکاتالیست­های دی­اکسید­تیتانیوم(TiO2) انجام شد.

 

مواد و روش­ها

            به منظور بررسی اثر بازدارندگی ERY در کوتاه مدت از روش بازدارندگی مصرف اکسیژن (OUR) در آزمایش‌های تنفس‌سنجی ناپیوسته بر اساس روش ISO8192:2007 استفاده شد. همچنین تأثیر آن بر سینتیک واکنش­های بیولوژیکی برای غلظت­های mg/L­ ERY1-1000 بررسی شد. پس از راه­اندازی سیستمMBR ، باCOD ورودی mg/L250-2000وh 6HRT=  تأثیر mg/L ERY 1-300 بر عملکرد سیستم نیز مورد بررسی قرار گرفت. در انتها نیز کارایی فرآیند UV-TiO2 جهت حذف بقایای اریترومایسین مورد بررسی قرارگرفته و بهینه سازی شد.

 

 نتایج

            داده‌های به‌دست‌آمده از آزمون­های ناپیوسته نشان دهنده­ی کاهش نرخ مصرف اکسیژن همگام با افزایش دوز ERY بوده، همچنین حداکثر غلظت مؤثر بازدارندگی %50 (EC50) برای میکروارگانیسم­های هتروتروف و نیتریفایر به ترتیب 4/269 و mg/L1/1243 محاسبه شد. نتایج مربوط به دوره­ی راهبری سیستم MBR به ترتیب در غلظت­های 100،1 و mg/L ERY300  نشان دهنده­ی کاهش راندمان حذف مواد آلی (COD) و ERY  توسط سیستم با افزایش غلظت ERY، و تأثیر آن بر سینتیک فرآیندهای بیولوژیکی زیست توده بود. نتایج عملکرد فرآیند UV-TiO2 نیز نشان دهنده­ی حداکثرکارایی فرآیند در زمان تماس 60 دقیقه، تحت تابش UV با توان 250 وات و در7 pH= و با استفاده از سطح تماس cm2225 از لوله­های کوارتز لایه نشانی شده با TiO2 و نسبت رقیق سازی 1:3 پساب خروجی از سیستم MBR بود.

 

نتیجه گیری

            یافته‌ها نشان دهنده­ی اثر مهاری ERY به صورت کاهش میزان اکسیژن مصرفی، تغییر ضرایب سینتیکی فرآیندهای زیستی و کاهش راندمان حذف COD در سیستم بوده که بینش جدیدی در مورد اثر بازدارندگی ERY بر سیستمهای بیولوژیکی ارائه می‌دهد. همچنین نتایج راهبری سیستم MBR در تلفیق با سیستم های AOP از جمله فرآیند  UV-TiO2 نشان دهنده کارایی بالا در حذف ERY می باشد.

واژگان کلیدی : اریترومایسین، بازدارندگی، لجن فعال، تنفس سنجی، راکتور بیولوژیکی غشایی، اکسیداسیون پیشرفته.